بررسي مزاياي بهداشتي و اثرات جانبي مصرف ريشه زنجبيل

گياه زنجبيل يک گياه عمودي است که از 30 تا 91 سانتي متر قد مي کشد. اين يک گياه گرمسيري در شرق آسيا و استراليا است. امروزه هند و چين بزرگترين تامين کنندگان اين گياه در دنيا هستند. ساقه زير زميني ناهموار و بزرگ آن (ريزوم) بخشي از گياه است که مصارف خوراکي و دارويي دارد. در حال حاضر در بيشتر کشورهاي گرمسيري و جنوب غربي کشت مي شود، اما منشا آن مشخص نيست.

قسمت هاي مورد استفاده گياه زنجبيل ، ريزوم گياه است که به هردو صورت خشک و تازه استفاده مي شود.

استفاده درماني، مزايا و ادعا هايي براي ريشه زنجبيل

از زنجبيل براي پخت و پز و در  طب سنتي براي هزاران سال استفاده شده است. زنجبيل  در حال حاضر يکي از گياهاني است که به طور گسترده اي در سراسر جهان استفاده مي شود. به طور سنتي براي درمان تهوع، در يک مدت زمان طولاني مورد استفاده قرار گرفته است. شواهد علمي کاربرد هاي آن را به عنوان يک درمان گياهي براي تهوع و بيماري هاي مرتبط با آن، مانند بيماري صبحگاهي و تهوع در هنگام حرکت وسايل نقليه، تاييد مي کند.

زنجبيل حاوي بسياري از ترکيبات ضد قارچي است که باعث مي شود گياه متداولي براي درمان بيماري پاي ورزشکاران باشد. مطالعات نشان داده است که ريشه زنجبيل مانع توليد سيتوکين ها مي شود که توليد التهاب مي کند. بنابراين استفاده سنتي هند براي درمان التهاب، عموميت جديدي پيدا کرده است.

برخي ديگر از استفاده هاي سنتي آسيايي از اين گياه عبارتند از تحريک اشتها، ترويج تعريق و مبارزه با بوي بدن. از اين گياه همچنين براي درمان درد و استفاده در داروهاي سنتي آيوروديک هندي از جمله ريشه زنجبيل براي درمان گياهي آرتريت روماتوئيد استفاده شده است.

درمان درد مفصلي، به ويژه آن دسته که ناشي از گردش خون ضعيف است، يکي ديگر از محبوبيت هاي اين گياه است. سلامت قلب يکي ديگر از مزاياي استفاده از زنجبيل است. نشان داده شده است که توليد کلسترول  LDL و تري گليسيريد در کبد را کاهش مي دهد و از ه شدن و تجمع پلاکت ها در رگ هاي خوني و نيز آترواسکلروز و ه هاي خون جلوگيري مي کند. ريشه زنجبيل براي درمان شکايت هاي گوارشي مانند نفخ، سوء هاضمه و اسهال استفاده شده است. همچنين نشان داده شده است که شدت سندرم قاعدگي را کاهش مي دهد.

ريشه آن همچنين براي درمان بعضي از علائم سرماخوردگي و آنفلوآنزا مانند برطرف کردن خلط و درمان لرز مورد استفاده قرار گرفته است. سرفه، آسم، بوي بد دهان، تب بالا، سينوزيت، گرفتگي هاي قاعدگي و قولنج معده، به طور سنتي با زنجبيل درمان شده اند. زنجبيل، يک درمان گياهي متداول براي سوزش سر دل است.

دوز هاي درماني

زنجبيل به صورت ريشه هاي تازه يا خشک شده، قرص ها، کپسول ها، پودر، تنتور و به شکل چاي موجود است. دوزهاي متداول روزانه عبارتند از:

ريشه زنجبيل تازه:

روزانه 3/1 اونس ريشه تازه زنجبيل که آن  را مي توان به شکل چاي دم کرد و يا با گياهان ديگر استفاده کرد. پنج تا شش برش نازک زنجبيل تازه را در آب داغ به مدت 30 دقيقه دم کنيد تا يک چاي زنچبيل تازه تهيه کنيد.

ريشه زنچبيل خشک شده:

150 تا 300 ميلي گرم ريشه خشک شده مي تواند سه بار در روز به صورت کپسول يا پودر مصرف شود. همچنين ممکن است براي تهيه چاي استفاده شود. براي تهيه چاي يک قاشق چاي خوري پودر خشک را مي توان به نيم ليتر آب داغ اضافه کرد و به مدت 30 دقيقه دم کرد. قرص ها و کپسول ها معمولا در دوزهاي 150 تا 500 ميلي گرمي وجود دارند.

اثرات جانبي بالقوه زنجبيل

ن باردار بايد درمورد استفاده از زنجبيل مراقب باشند زيرا ممکن است باعث ايجاد انقباضات رحمي شود. همچنين نشان داده شده است که با جذب آهن و ويتامين هاي محلول در چربي تداخل مي کند. ناراحتي معده يک عارضه جانبي معمولي براي استفاده در دوزهاي بزرگتر است. اين گياه ممکن است اثرات رقيق کننده خون، باربيتورات ها، بتا بلوکرها، انسولين و ساير داروهاي ديابت را تقويت کند. با توجه به اثر رقيق شدن خون، نبايد قبل از عمل استفاده شود<a nolink="https://www.hidoctor.ir/">&nbsp;</a>